Sunday, November 15, 2020

AKONG BANA, AKONG KALIBUTAN

         Ni Vic Odarve

 

Bag-o pa ang kaminyoon-malipayon

 

 

 

 

 

Sa unang mga tuig sa among kaminyoon

Ang kalipay moabot ngadto sa langit ug bitoon

Talidhay sa katawa ug mga paghigugma

Nitabon sa kalibotan namong mag-asawa.

 

Manglatos na sa mga bata

 

 

 

 

 

 

 

 

Sa dihang mga bata niabot na ug tulo

Daw kalbaryo na ang gipuy-an namo

Migawas na ang iyang pagkaparahubog

Sa balay magsusapinday ug mangisog.

 

Asawa desperado-sugod na problema
 

 

 

 

 

 

Di na pasulti ug permi init ang ulo

Kay asawa sayop ug siya ra ang husto

Kay gusto na niya iya tanan matuman

Daw sa pamilya siya ang haring hilabihan.

 

Mag-usab na unta sya akong gihangyo

Sa daling panahon ako nangamoyo

Aron ang panagbikil dili angay modako

Di maminaw kay sya gyod ang sakto.

 

Asawa mibiya sa bana-mibiya na

 

 

 

 

 

 

 

Sa dihang sugod na kong gilimbongan

Kay may babae diay nga gikabuangan

Nga unta gihatag sa asawa ang tanan

Lawas ug kalag iyang napahimuslan.

 

Diha na nako na giisip nga talikdan

Kay di na maantos ang kruz gipas-an

Nahimong kalbaryo kong pinuy-anan

Mao na akong bana ug akong kalibutan.

 

No comments:

Post a Comment